خیلیامون مدام شاکی از اینیم که دیگران افسار زندگیمون رو گرفتن دستشون و
به جامون تصمیم میگیرن و نقطه ای که روش وایسادیم چیزی نبوده که خودمون
میخواستیم. ولی گاهی دقیق که بشی، میبینی نه که افسار زندگی دست دیگران
نباشه نه، ولی این دیگران نیستن که گرفتنش. بلکه خودمونیم که اونو تحویل
دیگران دادیم. چرا؟ چون تصمیم گیری به دنبال خودش مسئولیت میاره و آدم گاهی
برای شونه خالی کردن از این مسئولیته که ناخودآگاه اجازه میده دیگران براش
تصمیم بگیرن تا هر وقت بد اورد، توپ رو بندازه تو زمین بقیه.
4 خرداد 1397