154. گفتن هم نداشت :: Meet Me In Montauk

154. گفتن هم نداشت

یلدا، یک بار نوشته بود در کنار آدم‌هایی که حس شوخ‌طبعی ندارند احساس امنیت نمی‌کند. فکر کرده بودم چقدر این را می‌فهمم و گشته بودم به دنبال ویژگی‌هایی در آدم‌ها که احساس امنیت را از من می‌گیرند. رسیده بودم به دو گروه: آن‌ها که زیادی با همه مهربان‌اند و آن‌ها که در رد و بدل کردنِ تعارف‌های معمول زندگی ایرانی‌ها زیادی قهارند و شبیه به من، همزمان با تکان دادن کله‌شان، لب‌هاشان را در سکوت باز و بسته نمی‌کنند.

نظرات [ ۴ ]

کلمنتاین
جمعه ۲۷ فروردين ۰۰

نظرات (۴)

مــاهان (ف.چ)

جمعه ۳ ارديبهشت ۰۰
۰۰:۳۰

خیلی خوشحالم که منو یادت بود:)

:قلب

مــاهان (ف.چ)

چهارشنبه ۱ ارديبهشت ۰۰
۱۶:۱۷

سلام.

دلم برات تنگ شده بود.

اگر من رو یادته، گفته بودی اگر جایی نوشتم خبر بدم.

البته یادم هست دوست نداشتی توی تلگرام جایی جوین بشی، اما به هر حال، من اینجام:

@methemahan

ببین کی اینجاست! سلام!

معلومه که یادمه! اتفاقا خیلی هم یه یادت بودم این روزها. چند روز پیش یه پست گذاشتم ببینم کسی ازت خبر داره یا نه. مائده گفت دیگه نمی‌نویسی جایی.

خیلی خوش‌حالم باز می‌تونم بخونمت!
مرسی مرسی که خبر دادی! ^_^

MIS _REIHANE

سه شنبه ۳۱ فروردين ۰۰
۲۱:۵۲

دومی رو نفهمیدم

ولی، چند هفته پیش یک فیلمی رو پیدا کردم که نقش اصلیش کلمنتاین بود.

تونستم بفهمم از کجا اومده...

خوشحال شدم(:

سلام ریحانه!
جالبه سر و کله‌ی آدم‌های قدیمی یهو پیدا شده :))

دومین مورد پست؟ یعنی آدم‌هایی که زیاد اهل تعارفات تصنعی و الهی فداتون شم و بمیرم براتون و من خاک پاتون هستم و تو رو خدا بیاید شام در خدمت باشیم و ... هستن. اصلا پیششون احساس امنیت نمی‌کنم. نمی‌تونم بفهمم محبتشون به من واقعیه یا صرفا خوب بلدن تظاهر کنن. و خب برای من خیلی مهمه دقیقا بدونم جایگاهم برای طرف مقابل چیه. یعنی حتی اگر از من متنفره خیلی حس بهتری دارم اگر این رو بدونم، تا اینکه مبهم باشه وضعیت برام.

فکر می‌کنم به غیر اون فیلمی که من اسم خودم و اسم وبلاگم رو ازش برداشتم یه فیلم معروف دیگه هست که اسم شخصیت اصلیش کلمنتاین باشه. لذا نمی‌دونم تو کدوم یکی رو پیدا کردی :))