خیلی سال پیش، وقتی هنوز PC هم توی خونه ی هرکسی پیدا نمیشد چه برسه به اینترنت، یه
روز که قرار شده بود بالاخره نت خونه رو وصل کنیم که بدون شک مربوط میشه به دوره
کارت اینترنت های یه ساعته و دایال آپ از برادرم پرسیدم: «اینترنت چطوریه؟چی داره؟»
گفت: «همه چی! هرچیزی رو که بخوای میتونی در موردش مطلب پیدا کنی!» منم سعی کردم
بعید ترین موضوعی که به ذهنم میرسه رو پیدا تا مثلا بگم اینجوریام که میگی نیست.
واسه همین گفتم: «ینی حتی اگه بزنیم سنگ؟!» و جواب آره ش اولین مواجهه من با قضیه
بزرگی نت بود!
از اون به بعد روزهامون به باز کردن گوگل و سرچ کردن عکس
بچه، baby، گل،
flower، برد پیت و در خلاقانه ترین حالت ممکن،
جن میگذشت! تکراری میشد؟ فک کنید یه درصد!
یه بخش دیگه بازی
های کامپیوتری ای بودن که نهایتا توی یه سی دی جا میشد. مثلا؟ خدای بازی های بچگیم
ویل راک! هنوزم بعد این همه سال آخرین لحظه های مرحله ی آخر رو
یادمه!
بعدترها بازیای خفن تر چندتا سی دی داشتن. مثلا هیتمن
پنج تا. موقع نصب باید هی اولی رو میاوردی بیرون بعدی رو میذاشتی!
یه مدتم
بازیای فانتزی تر مد بود. عین همسایه های جهنمی! لعنتی همین الانم
دلم خواست برم پیداش کنم و دوباره بازی کنم!
گذشت و زمان گوشی موبایل رسید و لذت
sms بازی. یه قانون نانوشته میگفت کسی که sms هاش زودتر از اون یکی تموم میشه روش
کم شده. واسه همین مجبور بودیم وقتی وسط رد و بدل کردن پیام با کسی ذخیره مون تموم
میشد زود به بقیه پیام بدیم که «سریع چندتا sms جدید برام بفرست. بدو.» خیلی حیثیتی
بود خیلی!
من لحظه ای که اخبار داشت از تولید گوشی های لمسی میگفت و نشون میداد
که طرف چطوری با انگشتش عکسای توی گوشی رو عقب جلو میبره خوب یادمه. میخکوب بودم.
یه میخکوب به تمام معنا! فکرشو نمیکردم یه روز توی دستم بگیرمشون چه برسه توانایی
خرید مدل های بهترشم داشته باشم و نخرم!
حالا چی شد یاد اون روزا افتادم؟
چند روزیه برای مامان که چندماهی میشه گوشی هوشمند خریده یه بازی آنلاین ریختم.
حالا مدام از گوشه و کنار خونه یا صدای قهقهه ش میاد یا صدای فوش دادن های از
سرذوقش. من؟ به حالش حسودیم میشه! دلم میخواست منم دوباره میتونسم اون لذت های ناب
اولین رو به رو شدن ها با تکنولوژی رو تجربه کنم. به ذوق کامپیوتر از مدسه تا خونه
چار نعل اومدن رو، بی طاقتی واسه هشت ساعت شارژ اولیه اولین گوشی رو، لذت رد و بدل
کردن بازی کامپیوتری با بچه های محل رو.
20 اسفند 1396