دارم فکر میکنم وقتی اوضاع و احوالت حسابی به هم پیچیده و خیلی از ایده آلت دوری، شاید بدترین کار ممکن فکر کردن به حالت ایده آل باشه. چون انقدر دور از دسترس میبینیش که باعث میشه فلج بشی. به خاطر استرس زیادی که بهت وارد میکنه. استرس چیز بدی نیست، چون محرک ماست. اما تا یه نقطه ای. وقتی بیش از حد بشه عملا فلج کننده میشه. و دارم فکر میکنم این روزا توی زمانی که خیلی چیزا به هم پیچیده، انقدر ذهنم رو مشغول ایده آل هام کردم که دارم فلج میشم. واسه همین تصمیم دارم برای مدتی بیخیال آینده دورتر بشم و تمرکز کنم روی همین روزا. الویت بندی کنم و برای مدتی بیخیال کارایی که از پسشون برنمیام بشم. برای دو ماه آینده میخوام فقط روی سه چیز تمرکز کنم. درمانم، درسم و سازم.


5 اردیبهشت 1397