77. همزیستی :: Meet Me In Montauk

77. همزیستی

روزهاست دارم سعی میکنم از آدمی که مغلوب افسردگی شده بود و تمام روز گوشه تخت چمباتمه میزد فاصله بگیرم. حالا مدتهاست که دوباره دست به ساز شده ام، میرقصم، کتاب میخوانم، روی زبان انگلیسی ام کار میکنم، سفر میروم و ...

اما، در تمامی این روزها غمگین بوده ام. و راستش این نشانه خوبی است! این یعنی همزیستی مسالمت آمیز با غم ها را یاد گرفته ام.

نظرات [ ۲۰ ]

کلمنتاین
يكشنبه ۹ دی ۹۷

نظرات (۲۰)

مریــــ ـــــم

سه شنبه ۱۴ اسفند ۹۷
۱۵:۱۶

همینکه امیدمون نمیره، صبرمون لبریز نشه و به این باور برسیم دنیا کارخونه برآورده کردن آرزوهامون نیست میتونه مارو با وجود همه ی غم هامون سرپا نگه داره

اوهوم

مهشاد

چهارشنبه ۱۹ دی ۹۷
۲۳:۵۶

واقعا:)))))) خیلی خودخواهه بلاگفا

آره=))))))) ولی اونجوری واقعا سخته :|

نه خب منظورم این بود که این تلاش ها و پیشرفت هات ارزشمند و بزرگه.

بعد من ازت یه تصوری دارم که توی یکی از فیلمای میازاکی،چهارزانو نشستی و داری ساز میزنی و باد میزنه تو موهات:))))) برام همین دیگه برام شخصیت بزرگی میشی:)))))))))))

وااااای عاشق تصورت شدم مهشاد :))))
فقط اونجاش که فالش میزنم :))))))

سل

دوشنبه ۱۷ دی ۹۷
۲۳:۰۵

به دیدار حق شتافت

جوان ناکام :))

سل

دوشنبه ۱۷ دی ۹۷
۲۲:۰۷

سلام وبلاگ زیبایی دارید -گل به کَرّات-

به به سلام.
وب زیبای خودت چی شد پس؟ :))

مهشاد

دوشنبه ۱۷ دی ۹۷
۱۷:۲۳

آقا من خیلی ناراحتم پستاتو دیر میخونم.کاشکی یه زنگی زونگی میزد وبلاگت وقتی آپدیت میشد:))))

وقتی خوندمش اولین چیزی که اومد تو ذهنم این بود که چقدر تو بزرگواری،و واقعا هستی.امیدوارم روزات خوب باشه و چیزای معرکه یاد بگیری و منم ازت الگو بگیرم:))

تقصیر بلاگفاس دیگه :)) یادته قدیما هرکی پست میذاشت میرفت به بقیه میگفت آپم؟ :))) باید اونکارو کنم :)) تازه خوبی بیان اینه وقتی به کامنتات جواب میدن هم تو میفمی :دی
اینجوری نگو مهشاد چون اینجوری نیست. برای تو هم امیدوارم. هممون خوب بشیم اصن :))

نیکا

دوشنبه ۱۷ دی ۹۷
۱۳:۴۶

خیلی خوبه داری برای دل خودت و ارامشت این کارا رو میکنی ولی همزیستی مسالمت امیز با غم خوب نیست... تو عادت کردی به غم...ذهن ما به احساسات منفی هم عادت میکنه متاسفانه...سعی کن شاد باشی...زندگی ارزش لحظه ای غم رو نداره.

غم وجود داره و انکار ناپذیر.
مهم اینه نذاری متوقفت کنه. و این چیزیه که من براش سعی میکنم.
قطعا روزهایی هم هست که غمی نیست. ولی مهم اینه روزایی که هست نذاری زمینت بزنه :)

جناب منزوی

پنجشنبه ۱۳ دی ۹۷
۲۰:۰۸

دوباره دست به کار شدن خوبه :) اما شرط اصلی درون آدمی ست، روح هم نیاز به رقص و ساز و آواز دارد.

دلت به نشاط :)

اون هم در ادامه :)
ممنون جناب منزوی :)

פـریـر بانو

چهارشنبه ۱۲ دی ۹۷
۱۴:۰۹

آره از یه جهت خوبه. خلاص می‌شی از نشستن تو یه‌جا و پوسیدن. من هم یادگرفتم. دارم همین کار رو می‌کنم. در کنار یه حزن به زندگی ادامه دادن چیز عجیبیه. نمی‌شه هم خوب توصیفش کرد که چه‌جوری‌هاست اما یه بدِ خوبه...

ساز؟ بپرسم چه سازی؟ *_*

دقیقا. در کنار حزن به زندگی ادامه دادن ... حزن تمومی نداره آدم ناچاره به اینجا برسه
سه تار ;)

سل

دوشنبه ۱۰ دی ۹۷
۰۰:۰۸

اونم تو بیان مینوشت :دی

مدل نوشتنت و بازم همون جمله تکراری این یه حسه

باهات حرف که میزنم یا میخونمت یاد اون میوفتم

فک کنم بدونم کیو میگی, ولی یادم نیس اون اسمش چی بود

سل

دوشنبه ۱۰ دی ۹۷
۰۰:۰۲

دوست داری اسم مستعارت بشه هدیه؟! (برا من )

یه خانومی بود بلاگر بود دندونپزشک بود و اسمش هدیه بود

منو یاد اون میندازی

تو هرچی دوست داری صدا کن ;)
از چه لحاظ؟

سل

يكشنبه ۹ دی ۹۷
۲۳:۵۶

همیشه برام جذابه دونستن اسم آدما و تفاوتش با تصوراتم

اما اگر نمیخوای بگی نگو

اون دوست مجازی آدم خوب و مطمئنیه دیگه آره ؟!

اصولا خوشم نمیا از بی جواب گذاشتن آدما, ولی خو آره ترجیح میدم نگم :))
والا من خیلی وقته ازش خبر ندارم ولی اون روزا آدم بدی نبود :))

سل

يكشنبه ۹ دی ۹۷
۲۳:۴۰

گفتم احساس میکنم دیگه

آدم نمیدونم یه حسایی رو از کجا میاره

برات پست گذاشتم :)))))

یاد کی میندازم؟:))-انگار میشناسم-

به هرحال حست از اسمم خیلی دوره :))
خوندم :))
آره خو نمیشناسی :)) یه دوست مجازی

سل

يكشنبه ۹ دی ۹۷
۲۳:۲۸

نه جدی خیلی کنجکاوم و نمیدونم چرا حس میکنم اسمت هدیه است :|

هدیه رو از کجا اوردی آخه :))))))
تو منو یاد یه دوست قدیمی میندازی

سل

يكشنبه ۹ دی ۹۷
۲۲:۳۰

یه حرکتی هست تو کلاس میزنیم

مثلا من به یکی از دوستام میگم دستمو بگیر-اون طرف خبر نداره از قضیه و ساعد دستو باید بگیره- بعد که دستمو گرفت میگم چرا ولم نمیکنی چرا نمیذاری برم به معلم بگمم و همه متحیر میشن از این حرکت خلاقانه

الان باید بگم دستمو بگیر و تهش بگم چرا نمیذاری پست بذاررررم

:))
پست بذار اتفاقا خیلیم خوبه. وقتی میبینم وبلاگا از رونق میفتن غصه م میشه

سل