یک موضوع بسیار آزاردهنده توی شغلهایی که شما به صورت ماهانه در قبالشون حقوق دریافت نمیکنید و به جای در ارتباط بودن با یک کارفرما، با تعدادی مشتری یا پروژههای کوچکتر در ارتباط هستید، اینه که خیلی وقتها آدمها (مشتریها) صرفا مقدار هزینهای که خودشون قراره پرداخت بکنند - که ممکنه مثلا یکبیستم میانگین کل درآمد شما در ماه باشه - رو در نظر میگیرند و چون این مقدار خیلی وقتها، چندان زیاد نیست، اون رو خیلی کماهمیت میشمرند و توی پرداختش تا میتونند کاهلی میکنند و اون رو به تعویق میندازند. درحالیکه همین مقادیر کماهمیت قراره روی هم جمع بشند و درآمد اون آدم رو بسازند. نتیجه هم اینکه آدمی که همچین شغلی داره هیچ وقت نمیتونه با اطمینان در مورد میزان پولی که در یک تاریخ معین توی حسابش هست حرف بزنه و براش برنامه بریزه!