یک بار یکی گفته بود یکی از اصلی‌ترین معیارهاش برای دوستی با آدم‌ها، میزان صمیمیت و محبت میان آن افراد و اعضای خانواده‌شان است. حرف‌اش این بود که نسبت به آدم‌هایی که رابطه‌ی خوبی با خانواده‌ی خودشان ندارند احساس اعتماد و اطمینان نمی‌کند. به عنوان کسی که مفهومِ «رابطه‌ی خونی» به خودیِ‌خود برایش بی‌معنی‌ست، حرف‌اش را این‌طور شنیده بودم: «یکی از مهم‌ترین معیارهای من برای دوستی با آدم‌ها، میزان محبت و صمیمیت میان آن افراد با هر آدم رندوم دیگری‌ست!»