میدونید چیه؟ اینکه آدم از زندگیش لذت ببره یا نه یه بخشیش برمیگرده به شرایط زندگی. یه بخش مهمترش اما برمیگرده به اینکه مهارت لذت بردن رو داشته باشه یا نه. واسه همینه که خیلی از ماها بدون اینکه مشکل لاینحلی داشته باشیم مدام داریم مینالیم. چون اون مهارت رو نداریم. از اون سمت آدمایی رو میبینیم که از زمین و آسمون براشون اومده، ولی هنوز بلدن از داشته های کوچیکشون کیف کنن. من جزو کدوم دسته م؟ راستش فکر میکنم من آدم لذت های کوچیکم، اما توی این بازه زمانی این بخش شخصیتم دفن شده زیر چند لایه از غر زدن ها و نالیدن ها. باید کنار بزنم این لایه هارو. مدام دارم به خودم میگم اگه نتونی از امروز لذت ببری از فردا هم نمیتونی. چون شادی جایی بیرون از تو نیست. یه مهارته، درونت.


17 خرداد 1397